Wat : een jaren ‘20 villa van 520 m2 in het Haarlemmerhoutkwartier.
Wanneer : december 2016 opgeleverd.
Samen met : architect Servaas van Asseldonk, Euroconstruct

Jacqueline heeft de neiging zich te verontschuldigen als anderen vertellen over hun helse verbouwing. Bij hen verliep alles namelijk op rolletjes. “Het was een feestje. Ik zou het zó weer doen.” Tijdens een grondige verbouwing werden de voormalige praktijkruimte en het bovengelegen woonhuis aan de Oosterhoutlaan in Haarlem volledig getransformeerd. Het moest een open, licht en warm geheel worden, met behoud van de authentieke details en uitstraling. Van de transformatie zelf is niets te zien, zo oorspronkelijk oogt het eindresultaat.

Verliefd, verkocht, verbouwd
Bas en Jacqueline woonden jarenlang in het centrum van Haarlem. Eerst op het Houtplein, daarna aan de Oude Zijlvest in een ruim appartement in een oud schoolgebouw. Qua oppervlakte was het een prima gezinsappartement, maar steeds vaker verlangde het stel naar een eigen tuin. Jacqueline: “Het gezamenlijke schoolplein was leuk, maar je moest altijd de trap af en hebt niet altijd zin in een praatje met de buren.” In 2013 startte daarom de zoektocht naar een andere woning, die pas eindigde in 2015. “Tijdens de crisis kwam er bijna niets vrij,” vertelt Jacqueline. Ze keken naar kleinere woningen: hun huidige huis stond niet eens op de long list. Een makelaar stelde voor er toch eens te gaan kijken. Jacqueline: “We zaten hier, waar nu de eettafel staat, en keken de tuin in. We werden op slag verliefd.” Vervolgens gingen er maanden overheen voordat de koop rond was, en toen moest de verbouwing nog beginnen!

Oog voor detail
Architect Servaas van Asseldonk was er gelukkig om ze daarbij te begeleiden. Bas: “We vertrouwden blind op de visie van Servaas. De klik was er direct. Persoonlijk, maar ook qua visie op verbouwen.” In die visie staan persoonlijk contact, kwaliteit, maatwerk en duurzaamheid centraal. Van Asseldonk ontwerpt zoals hij luistert: nauwkeurig. Elke ontwerpbeslissing, hoe groot of klein ook, verdient aandacht. Zijn motto is niet voor niets ‘Dieu est dans le détail’. Op het moment van de koop zat er nog een orthodontistenpraktijk in het pand. Er moest heel wat gebeuren, maar daar had Van Asseldonk gelukkig genoeg ideeën over. Bas: “Hij wilde het pand verbouwen met respect voor de authentieke details, dat sprak ons aan.” Van Asseldonk raadde bouwbedrijf Euroconstruct aan voor de verbouwing, omdat ze regelmatig samenwerken. Jacqueline: “Uit betrouwbare bron hoorden we goede verhalen, dus we besloten ervoor te gaan. We hebben niet eens andere offertes opgevraagd. Het voelde goed, we volgden Servaas en hadden er volledig vertrouwen in.”

Bouwen aan een lekker huis
Bas en Jacqueline zetten zich schrap, maar dat bleek niet nodig. “Je hoort altijd vreselijke verbouwingsverhalen, maar die van ons was een feestje. Het verliep echt vlekkeloos,” vertelt Jacqueline. Ze denkt dat een andere aannemer er dubbel zo lang over had gedaan. “Ze werkten zó hard, zes dagen per week.” Tijdens de verbouwing ontstond er niet alleen een nieuw huis, maar ook een vertrouwensband, zoveel is duidelijk. Bas: “Ze gingen met ons huis om alsof het hun eigen huis was. Jochem (Cieremans, Algemeen Directeur Euroconstruct) werd een soort kwaliteitsgarantie voor ons.” Dat ze zichzelf volledig op de keuzes voor hun woning konden richten zonder belast te zijn met planning en organisatie, dat was voor Bas en Jacqueline het grootste voordeel. “Ze nemen de organisatie over en werken met professionele mensen, daardoor verloopt het proces soepel en snel. Dat lukt nooit als je het allemaal zelf moet doen,” zegt Jacqueline.

Natuurlijk was er af en toe ook een tegenvaller: in het beginstadium werd asbest ontdekt. Jacqueline: “Je hebt nog geen zicht op de rest van het proces, dus verwacht meteen het ergste.” Niets bleek minder waar. De doemscenario’s die ze van te voren in gedachten hadden, bleken onjuist. Bas: “Neem het afmonteren, daar staan drie dagen voor.” Bas en Jacqueline kijken elkaar lachend aan. “Wij dachten, dat gaan ze nooit redden! Maar dan staan er opeens elf man voor de deur. Iedereen wist precies in welke ruimte hij moest zijn, en het lukte!” De wekelijkse bouwvergadering zorgde voor veel overzicht en rust. Jacqueline: “Samen met Servaas, Jochem en opzichter Vlado liepen we rond, bespraken we de openstaande punten en kozen direct de juiste aanpak of oplossing. Zo konden we met onze volle aandacht keuzes maken en alle punten aftikken.” Ze prijzen de de hands-on mentaliteit van opzichter Vlado. Bas: “Je ziet bovendien dat het team goed samenwerkt, dat vonden wij belangrijk. Als ze niet lekker werken, bouwen ze ook niet aan een lekker, mooi huis.”

Ruimtelijk én huiselijk
De grootste wens die het stel had, was een huis met logische indeling. Bas: “Het was een werkplek, maar moest een woonhuis worden. Een logische routing, meer warmte en meer licht, dat waren de kernpunten voor ons.” Dat het is gelukt, zien we zelf. De doorloop - van entree en hal naar keuken, zitkamer en de andere vertrekken - is logisch. Hetzelfde geldt voor de tweede en derde verdiepingen: vanuit de ruime overloop heb je toegang tot de diverse slaapvertrekken en badkamers. Het lijkt zo vanzelfsprekend nu, maar “het was hokkerig. De keuken, eetkamer en zitkamer waren van elkaar afgesloten. Die muren zijn weggehaald of opengebroken,” zegt Bas. De plattegrond is daardoor ruimtelijker en bovendien heb je vanaf de gehele benedenverdieping nu zicht op de tuin. Voor meer huiselijkheid en warmte werden de en suite kamers bedacht. En door in een trappenhuis een extra raampartij te maken, is de lichtinval bij de entree veel royaler. Verder werd het huis ingedeeld in ‘hot and cold areas’, op basis van gebruiksintensiteit van de ruimtes. Bas: “In de hot areas hebben we vloerverwarming, in de andere ruimtes zijn radiatoren aangebracht.” Dat het systeem goed werkt - ook bij 520 m2 - is al getest. Bas: “Als we willen kunnen we hier een vlindertuin maken.”

Happy home
Toen Bas, Jacqueline, Melanie en India in december 2016 verhuisden, voelde het huis al vertrouwd. Met een werkende haard, goede gezamenlijke ruimtes én een eigen plek voor iedereen. De voorkamer werd een kinderspeelkamer, ernaast de werkkamer van Jacqueline en ertegenover de man cave van Bas. De favoriete plek in huis? Daar waar Bas en Jacqueline verliefd werden op het pand, aan de eettafel. Jacqueline: “We beginnen de dag vaak aan de bar in de keuken, eten ‘s avonds aan de eettafel en zitten daarna vooral in de happy room.” De wat? “Oh, zo noemen we de zithoek hierachter.” Met de roze bank en het opvallende behang oogt de ruimte zo happy als het stel zich voelt in hun nieuwe huis. Bas: “We wilden een warm gezinshuis waar mensen aan kunnen komen waaien. Dat zit niet in spullen, maar in een gevoel. India is bijna jarig en op haar feestje komen dertien kindjes slapen. Dat kán hier gewoon.”